17 września / Rozar

Jak mały pobije dużego

To ten nie zapomni

I dopnie swego

A tym bardziej

Że dwóch powitych było

To razem stłuką małego



Wiadomo było iż nas zmasakrują

A myśmy we wrześniu usnęli

Zapomnieli

Jakby w to szaleństwo

Za rękę nas ciągnęli


Na śmierć