Sifan Hassan gaat zondag als favoriet van start bij de marathon van New York, de grootste en beroemdste ter wereld. Toch stelt de Nederlandse atlete zich geen hoge verwachtingen. «Je kunt van tevoren slecht slapen, kramp krijgen onderweg, het kan alle kanten op», zei Hassan op een persconferentie via een videoverbinding vanuit Park City, Utah. «Ik wil mezelf niet teleurstellen.»
Het wordt voor Hassan haar zevende marathon in drie jaar tijd. Een opmerkelijk aantal, want topmarathonlopers lopen doorgaans maximaal twee marathons per jaar. Voor Hassan is het zelfs haar derde dit jaar, in wat eigenlijk haar rustjaar zou moeten zijn na de Olympische Spelen van Parijs. Coach Tim Rowberry noemt het «eigenlijk van de zotte». Toch heeft de 31-jarige Hassan vier van haar zes marathons gewonnen, en werd ze derde en vierde in de andere twee. Met haar persoonlijk record van 2:13:44 is ze de snelste deelneemster in het veld.
Zware Sydney marathon
Twee maanden geleden liep Hassan de marathon van Sydney, een race die ze aanvankelijk als «een soort lange duurtraining» beschouwde. Dat bleek een misrekening. Het heuvelachtige parcours met 317 meter hoogteverschil eiste zijn tol. «Na 20 kilometer dacht ik dat ik veel te hard gestart was. Elke stap deed pijn», zei ze. Weken later voelde ze de gevolgen nog. «Ik voelde het nog in mijn voeten, mijn benen, mijn rug, mijn botten. Ik dacht: waar ben ik aan begonnen?» Ze overwoog zelfs om de marathon van New York af te zeggen. «Sydney was leuk om te doen, maar niet slim. Deze combinatie doe ik nooit meer.»
Hassan heeft in de afgelopen jaren een belangrijke mentale shift doorgemaakt. Waar ze aanvankelijk vol paniek en overmatige energie aan marathons begon, heeft ze geleerd haar verwachtingen te managen. «Toen ik begon met marathons lopen, stapte ik er blanco in. Dat leidde bij mij in aanloop naar een wedstrijd tot veel opwinding en paniek», vertelde ze. Ook in haar training moest ze een tandje terugschakelen. Ze dacht aanvankelijk dat ze 300 kilometer per week moest lopen. Abdi Nageeye, wiens zilveren medaille op de Olympische marathon van Tokio haar inspireerde, hielp haar gas terug te nemen. «Ik heb toen Abdi gebeld: hoe doen jullie dat in vredesnaam? En hij zei: 'Ben je gek geworden? Wij doen misschien de helft, je moet niet geloven wat anderen zeggen, ze liegen.'»
Rowberry ziet de ontwikkeling als cruciaal voor haar succes. «Dat Sifan heeft geleerd kalm te blijven, is in mijn ogen een van de grootste veranderingen geweest. In het verleden deed ze alles, elke training, elke wedstrijd, met heel veel energie. Nu heeft ze geleerd hoe ze duurtrainingen op lagere tempo's moet uitvoeren, waardoor ze beter voorbereid aan de start verschijnt, en weet ze in wedstrijden haar energie beter te doseren.» Ondanks de geleerde lessen blijft Hassan competitief. «Ik ga gewoon voor de winst», zei ze. «Maar ik heb inmiddels geleerd dat je op de marathon nooit te hoge verwachtingen moet hebben. Soms moet je gewoon dankbaar zijn dat je de wedstrijd kan uitlopen.»
Let op: Dit artikel is gemaakt met Kunstmatige Intelligentie (AI).
